Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020

Αντίο Αγαπημένε Ιανουάριε* Σ' Ευχαριστώ για Όλα!











31. 1. 2020



Τελευταία Μέρα του Ιανουαρίου,


τελευταία μέρα


μιας πολύ Μεγάλης Πύλης,


τόσο Μεγάλη που δεν το φανταζόμαστε,


και που μόνο αργότερα


μετά από Καιρό,


θα καταλάβουμε πραγματικά*





Ο Ιανουάριος ήταν~ είναι ~ ο Πρόλογος


στο Έργο του 2020


η Περίληψη, η Κεντρική Ιδέα


που θα εξελιχθεί στις επόμενες Πράξεις*





Ο Ιανουάριος που τ' όνομα του


εμπεριέχει το Άνω του Ουρανού


και το Άρμα του Άρη


είναι ο Μήνας


που μας βάζει κάθε φορά


να Πολεμήσουμε για το '' Άνω'' μας,


για τον Ουρανό μας,


για τον Χρόνο μας Εδώ αλλά και Άνω,


γιατί το Εδώ


και το Άνω


στην Πραγματικότητα είναι Ένα*






Ο Ιανουάριος,


Παιδί του Κρόνου


και τ' Ουρανού,


όπως ακριβώς Εμείς


Παιδιά Θνητά κι Απέραντα


ενός Ουρανού που μας Άφησε στην Γη


κι ενός Κρόνου που μας Διδάσκει


την Σοφία, μια Σοφία δύσκολη


ανάμεσα στα Δρεπάνια, στην Κρίση,


και στην Αντίδραση που φέρει


η Ψυχή μας μόλις αποκτήσει


το ρούχο της Ενσάρκωσης*


Ας είναι*


Αυτός ο Μετρημένος Βασιλιάς,


ο Κρόνος, είναι πάντα Εδώ, Παρόν,


να μας θυμίζει πως ο Χρόνος μας


δεν είναι Αιώνιος*


Θα μπορούσε, κάποτε ίσως,


τα πολύ αρχαία χρόνια,


να ζούσαμε και Χίλια Χρόνια,


ίσως κάποτε ο Χρόνος εδώ στην Γη


να ήταν απέραντος για μας*


Όμως τώρα δεν είναι*


Κι έχει Σημασία να του Δώσουμε Σημασία*


Εμείς*


Εδώ*


Παιδιά του Μετρημένου Χρόνου,


και του Ουρανού να μας θωρεί από Πάνω*


Έτσι βρεθήκαμε εμείς οι Άνθρωποι εδώ,


από έναν Κρόνο που μάτωσε τον Ουρανό*


Κάποιοι γινήκαμε Ερινύες, κάποιοι Γίγαντες,


κάποιοι Νύμφες, και κάποιοι Αφροδίτες*


Και έτσι πορευόμαστε κι αλλάζουμε τους ρόλους


κάθε φορά, αν μπορούμε ή αν το σχέδιο τα θέλει


έτσι*


Όμως σήμερα αποχαιρετάμε τον Ιανουάριο,


αυτόν τον Μέγα Μήνα τον Αρχιερέα*


Που μας έκανε πιο Κρόνιους και πιο Σοφούς*


Δώσε Σημασία στον Χρόνο σου και στον Ουρανό σου*


Δώσε σημασία στο Έργο που Παίζεις,


στις Πράξεις του Έργου αυτού*


Και μην ζεις σαν να είσαι Αιώνιος*


Είσαι Παιδί του Μετρημένου Βασιλιά*


Δεν Έχεις Χρόνο*





Με πολύ Αγάπη κι Ευγνωμοσύνη*


Αριάνα Παπακώστα*

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΙΧΘΕΙΣ* ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ*









27. 1. 2020


Ποσειδών ~ Αφροδίτη ~ Σελήνη

στους Ιχθείς*

*

Σήμερα ξύπνησες

σε μια Μέρα Υγρή και Νερένια -

μια Μέρα που δεν ανήκει

στους Νόμους του Κόσμου Αυτού -

Μέρα μες σε Βυθό Αόρατων Πνευμάτων,

που Χορεύουν Γύρω σου

και Νίπτουν την Άυλη Κόμη της Αύρας σου*

Μέρα που τα Αιθερικά σου Σώματα

Επαναγεννιούνται υπό τις

προσταγές του Νέπτουνα

που Οδηγεί Αφροδίτη και Σελήνη

στην Χώρα των Ιχθύων,

για να σε κάνει να Ακούσεις Όνειρα

και Οράματα και Προφητείες -

ναι Προφήτης είσαι Σήμερα

επίτρεψε να περπατήσεις ανάποδα

σαν τον Κρεμασμένο της Ιερής Ταρώ

με το Κεφάλι στην Γη

και τα Πόδια στον Ουρανό -

Περπάτησε στον Ουρανό Σημέρα -

ως κι Αυτός Βυθός Είναι -

Παιδί του Ποσειδώνα και της Θάλασσας

του Απείρου Είσαι*

σήμερα Ρέεις

σε Αυτό

που δεν υπάρχΟΥΝ

λόγια για να Ειπωθεί -

δες πόσο Άπειρος

Αιώνιος Αιθέριος Είσαι

μέσα στην πεπεράσμενη παρουσία

σου εδώ -

σταγόνα στον Ωκεανό -

μα κι Ανυπέρβλητος Θεός

στην Άκρη του Κόσμου,

δάκρυ στην Λύπη του Χρόνου

μα και Αγάπη

στο Απέραντο της Αθανασίας

ένας Θεός ανάμεσα σε Χιλιάδες Θεότητες

ένας Γαλαξίας στην Αιώρα του Σύμπαντος*

Σήμερα -

κάνε Προσευχές κι Ευλογίες

περπάτα πάνω στα Νερά και στα Σύννεφα

δες αλλιώς

αντίστροφα στους υλικούς νόμους -

το επιτρέπει η Μέρα

το Θέλει -

ο Ποσειδώνας το θέλει για Σένα

αιωρήσου

στο Άπαν

έτσι κι αλλιώς

το Θέλημα σου μόνο γίνεται,

και σήμερα μες στον Βυθό,

δες

τι είναι αυτό

που η Ψυχή σου θέλει*



Με Αγάπη*

Αριάνα Παπακώστα*





Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ ΤΟΥ 2020 ΣΤΟΝ ΥΔΡΟΧΟΟ*








23. 1. 2020




ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ


ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ ΤΟΥ 2020


ΣΤΟΝ ΥΔΡΟΧΟΟ*





Σε παρακαλώ...


θυμήσου αυτές τις μέρες


πως είσαι σε μια διαδικασία


αποκόλλησης


σαν να γεννιέσαι


και να αφήνεις την Μήτρα


αυτόν τον Ασφαλή Χώρο


τον Υγρό


τον Ζεστό


αυτόν τον Χώρο που σε έθρεψε


τόσον καιρό,


όμως είναι η Ώρα


να Μεταβείς


από την μια μορφή ύπαρξης


σε μιαν άλλη,


να αποχαιρετήσεις


αυτήν την σκοτεινή σπηλιά


που μοιάζει με το Στομάχι του Κρόνου,


και να βγεις στο Φως*





Είναι οι Ώρες που σε έχουν πάρει


στα Χέρια τους


και σε πηγαίνουνε


και κανείς ποτέ


δεν μπόρεσε


να κάνει κάτι άλλο


απ' αυτό που προστάζουν οι Ώρες,


έτσι κι εσύ


προχωράς


κι ας μην το καταλαβαίνεις,


ξέρω


πως πονάνε τα σπλάχνα σου


τα κόκκαλα σου,


πως τα μάτια σου τρέχουν δάκρυα


και τα στήθη σου αναβλύζουν λυγμούς,


πως τώρα δεν βλέπεις ακόμα


την Νέα Ήπειρο που αναδύεται


για σένα,


όπως δεν βλέπει το νεογέννητο


την Ζωή που το περιμένει να ανθίσει


μές τους Ορίζοντες, τις Θάλασσες


και τις Ανατολές,


ξέρω


πως νιώθεις


πως ίσως οι Δύσεις να πιάσαν


μεγαλύτερο χώρο στην ζωή σου


απ' ότι τα Νέα Ξυπνήματα,


πως λες πως ο Χρόνος σου πέρασε


κι ακόμα οι Αγάπες


κι οι Ευτυχίες κοιμούνται για σένα


σαν τις Ωραίες Κοιμωμένες που τις μάγεψαν


σ' αιώνιο ύπνο, κι ακόμα δεν ήρθε


ο Πρίγκιπας να τις Ξυπνήσει,


πως η Ζωή δεν είναι αιώνια


πως υποφέρεις


και πως τίποτα και κανείς


δεν μπορεί να κάνει κάτι για σένα*


Ξέρω


πως αυτές είναι μέρες


που είσαι μέσα στην Άβυσσο


κι αναμετριέσαι με δαίμονες δικούς σου


και φαντάσματα,


και το μόνο που θα σου πω


είναι άστο να περάσει,


επίτρεψε στον Εαυτό σου


να καταδυθεί στον εσωτερικό σου


Άδη,


σαν να κάνεις μια Ελεύθερη Κατάδυση


χωρίς Φιάλες Οξυγόνου,


έτσι γυμνός, γυμνή, σαν έμβρυο,


έτσι κι αλλιώς


όλη η Ενσάρκωση μια Αναμέτρηση


είναι ανάμεσα στην Άβυσσο


και στην Ελευθερία,


όλη η Ενσάρκωση μια Κρατημένη Αναπνοή


στον πιο Βαθύ Ωκεανό


και μετά Φως κι Αγάπη και Πέταγμα


καθώς Αναδύεσαι,


και Ξανά και Πάλι και Πάλι*


Θα ανασάνεις,


άκουσε με,


θα βγεις απ' τον Βυθό


και θα ανασάνεις πάλι,


άλλες Ανάσες καινούργιες


πιο Βαθιές, πιο Συνειδητές,


πιο Φωτεινές*


Η Νέα Σελήνη του Υδροχόου,


η Πρώτη Νέα Σελήνη του 2020


σ'ελευθερώνει απ΄την Ψευδαίσθηση


πως η Ζωή είναι μόνο Μαύρο ή μόνο Άσπρο,


πως η Ζωή είναι μόνο Φως ή μόνο Σκοτάδι,


πως εσύ είσαι μόνο Καλός ή μόνο Κακός,


πως υπάρχει μόνο Δυστυχία ή μόνο Ευτυχία*


Η Ζωή, η ΕνΣαρκωση είναι όλα,


Οδύνη κι Ηδονή, Πόνος και Χαρά, Φόβος


κι Ελευθερία, Βούλιαγμα και Πέταγμα*


Κι αν το σκεφτείς


πολλές φορές ακριβώς την ίδια στιγμή


της Μεγαλύτερης Απελευθέρωσης σου


εσύ μπορεί να Φοβόσουν και να πονούσες


περισσότερο από κάθε άλλη φορά,


και μετά να ευγνωμονούσες, 


ή την Στιγμή του Μεγαλύτερου Πεσίματος


σου και Ψευδαίσθησης σου να βίωνες


την Μεγαλύτερη Ευτυχία, και μετά 


να γκρεμιζόσουν...


Όμως αυτή είναι η Ενσάρκωση,


Ηδονή κι Οδύνη μαζί,


κι αν αυτό σου γίνει συνειδητό


τότε σιγά σιγά ή και αμέσως


δεν θα κολλάς ούτε στην Οδύνη και στον Θρήνο


ούτε και στην Υπέρτατη Χαρά και Ευτυχία*


Θα τα βιώνεις όλα,


χωρίς άρνηση,


χωρίς Προσκόλληση,


έτσι απλά θα τα βλέπεις


να έρχονται και να φεύγουν,


όπως τα πουλιά που πετάνε στον Ουρανό,


όπως βλέπεις την αναπνοή σου


να εναλλάσσεται με την εκπνοή,


και είναι εντάξει*


Έχοντας στην Καρδιά σου


και στο Νού σου


πως είτε στην Ηδονή είτε στην Οδύνη,


ήρθες εδώ, στην Ζωή,


για να Εργάζεσαι για το Φως


για το Καλό και την Ωφέλεια


όλων των Όντων*


Καλή Ευλογημένη Νέα Σελήνη


Αγαπημένοι μου!





Με Αγάπη* 

Αριάνα Παπακώστα*