Ωδή στην Αφροδίτη και στον Κρόνο.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ στον ΑΙΓΟΚΕΡΩ 

9 Ιανουαρίου έως 1 Φεβρουαρίου

από την Αριάνα Παπακώστα

Αγαπημένη Αφροδίτη, 

τώρα που θα περάσεις στο Βασίλειο του Κρόνου

εύχομαι να είναι απαλός ο δρόμος σου με Μνημοσύνης αρώματα

και Σοφίας Σημάδια.

τον παγωμένο Τιτάνα που μετρά τις ώρες του Κόσμου με κλεψύδρα βαριά

μην φοβηθείς

Μην ξεγελαστείς από το αυστηρό του πρόσωπο, απ' την σκληρή ματιά του

στους απότομους τρόπους του

μην δώσεις σημασία

Σαν έτοιμη από καιρό, σαν θαρραλέα,
στάσου με το Λευκό Μανδύα Σου

με το Λαμπρό από Φίλντισι Κορμί σου

και άγγιξε τον 

όχι με περιφρόνηση σα να ταν ένας γέροντας που
είναι η ζωή του λίγη

ούτε με τη σκληρή της ομορφιάς την φόρα 

που διώχνει όσους δεν στέκονται στο ύψος το δικό της

και είναι αυστηρή και άτεγκτη με όσους δεν της μοιάζουν. 

Ούτε με ικεσίας φωνή να του μιλήσεις πρέπει

σα να ναι αυτός ο Δάσκαλος που θα Διδάξει Εσένα.

Εσύ είσαι η Δασκάλα του κι εσύ είσαι η Τροφός του

και με τα χέρια σταθερά κράτησε τα δικά του

και μάθε τον να Αγαπά όπως Εσύ γνωρίζεις

κι άλλο μην τον αφήσεις πια να μένει μες το Κρύο

Στο θρόνο στέκει μόνος του κι εσένα περιμένει

να του χαρίσεις μυρωδιές απ'το θαλάσσιο κύμα

εκείνο που σε γέννησε με του Ουρανού το αίμα 

όταν για πάντα χύθηκε μες τα νερά της Κύπρου

κι είσαι η Θεά του Πόνου του και της Εξέγερσης του

σαν δώρο από το έγκλημα που έκοψε τον γονιό του

κι από την Κρίση που έφερε μες των Θεών τον Βίο

ήρθες εσύ Αφροδίτη μου να ζεύξεις τους Ανθρώπους 

και τους Θεούς να κυβερνάς με Νόμους της Ανάγκης

Έτσι ο Σοφός να Διδαχθεί Εσένα περιμένει

να μάθει τα μυρωδικά πως φτιάχνεις των Ερώτων 

γιατί ποτέ δεν πρόλαβε να ζήσει την Αγάπη 

τους Νόμους καθώς θέσπιζε του Χρόνου και του Χώρου

και μες τα Δάση έμενε χωρίς στοργή καμία 

γιατί όλοι τον φοβόντουσαν μα ο Φόβος ο δικός του 

ήτανε μεγαλύτερος 

και πάντα ένιωθε μόνος του κι ας ήταν Κοσμοκράτης

Τώρα όσο είσαι στη Χώρα του

γλυκιά μου Αφροδίτη,
ύφανε πέπλα γύρω του Γαλήνης κι Αρμονίας

και πες του ότι θα ζεσταθεί και ότι είναι ώρα για κείνον 

να ψάξει στο Μαντείο σου να βρει τις απαντήσεις

και τους Χρησμούς που γύρευε τόσο καιρό Μονάχος 

αρνούμενος να αποδεχθεί τον Θεϊκό σου Νόμο

τώρα στους Μύστες θα τους βρει στου Οίκου σου το Άστρο

Θα μάθει από Σε ο Σοφός τα Έργα της Αγάπης

και του Κορμιού τα μυστικά και τους Χυμούς του Πόθου

και της Αλήθειας μοναχά τις Μάντισσες να ακούσει 

που είναι ισοδύναμες με τις δικές σου Νύμφες 

και στους δικούς σου Ιερείς να αφήσει την καρδιά του

να του την οδηγήσουνε στου Πάνα τα λημέρια

του Τραγοπόδαρου Θεού που είναι παιδί του Βάκχου

Κι εκεί θα βρει ο Κρόνιος τον Έρωτα από σένα 

με Νύμφη Αγνή επάξια απ'τη γλυκιά γενιά σου

και με Σοφία Πανίερη Παράφορη Παρθένα 

θα δώσει όρκους Αιώνιας και Θεϊκής Αγάπης 

που θα χουν τη σφραγίδα σου και το αποτύπωμα σου

Κύπριδα Πολυύμνητη, Ουράνια Αφροδίτη

Και όλα αυτά έχουν και για μας για τους Θνητούς αξία

γιατί από πάνω έρχονται οι ενέργειες οι Θείες

και μέσα μας πορεύονται και οι Θεοί ανασαίνουν

με ανάσα απ' την ανάσα μας και σάρκα απ' το κορμί μας

κι ο Έρωτας τους ο γλυκός μας φέρνει πιο κοντά τους 

καλώντας μας στου Σύμπαντος την Φανερή Αιτία.

αριάνα παπακώστα