Μια μέρα πριν την Εαρινή Ισημερία. Το Άρμα

19.3.2013

Μια μέρα πριν την Εαρινή Ισημερία

και με τόσες αποκαλύψεις, συνειδητοποιήσεις, εξαπατήσεις,

σε όλους τους τομείς

από προσωπικό ( λάθος εκτιμήσεις, χιμαιρικές προβολές, θολά τοπία σε ανύπαρκτους έρωτες)

υγείας (λάθος διαγνώσεις, καταστροφικές ''θεραπείες'', γιατροί που παρουσιάζονται σωτήρες για να τα παίρνουν χοντρά)

πολιτικό - οικονομικό (''κουρέματα'' ''οι τράπεζες γίναν οι σύγχρονοι θεοί'')

κοινωνικό (η υποκρισία και οι αποδιοπομπαίοι τράγοι για να αισθανόμαστε

ότι υπάρχει δήθεν δικαιοσύνη μέσα στο matrix της συλλογικής παράνοιας μας)

νοητικό (η σύγχυση του μυαλού και η ορθόδρομη πλέον πορεία των σκέψεων)

Πόσα πολλά βγαίνουν στην επιφάνεια, 

σα να σκίστηκε ένα πέπλο που τα κάλυπτε και τα παραμόρφωνε, 

και ακόμα χειρότερα, τα ωραιοποιούσε.

Το άσχημο, το στρεβλωμένο, το λάθος, το θολό, είχε την τιμητική του όλο αυτό το διάστημα.

Όλη αυτή η Ιχθυακή περίοδος, με τα τόσα μυστικά να εκκολάπτονται και να περιμένουν να βγούν, σηματοδοτεί ΕΝΑ και μόνο πράγμα:

Το Τέλος της Ψευδαίσθησης.

Δεν μπορείς πια να χάβεις ό,τι σου σερβίρουν.

Δεν μπορείς να πιστεύεις ότι κάποιος άλλος έξω από σένα είναι καλύτερος,

πιο έξυπνος, πιο ικανός, πιο άξιος να κρατάει τη ζωή σου στα χέρια του.

Δεν μπορείς να αγνοείς την ΔΙΚΗ σου Αίσθηση και Διαίσθηση.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας, εσύ, εγώ, ο άλλος, 

είμαστε προικισμένοι από το Θεό, το Σύμπαν, 

την Κοσμική Νοημοσύνη, όπως θες πέστο, 

με μια ιδιαίτερη αίσθηση, αυτό που αποκαλούμε Διαίσθηση, 

Εσωτερική Φωνή, Εσωτερική Καθοδήγηση.

Ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω μας, αυτή η Εσωτερική Φωνή, είναι πάντα εκεί, για να μας

ειδοποιήσει, να μας προστατέψει, να μας κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου.

Αυτό το κάνει με πολλούς τρόπους, είτε μέσα από όνειρα, είτε από μια ακαθόριστη αίσθηση και διάθεση, είτε μέσα από σωματικά συμπτώματα που πάντα γίνονται για να μας προφυλάξουν από τα χειρότερα.

Αλλά......πόσο συχνά δίνουμε αξία και σημασία σε αυτήν την εσωτερική μας φωνή?

Τις περισσότερες φορές, για να μην πω σχεδόν πάντα, βουλώνουμε τα ''αυτιά'' μας, κι αν τύχει κι εκείνη επιμένει, την προσπερνάμε, και κάνουμε του κεφαλιού μας.

Μιλάω από προσωπική θέση αυτή τη στιγμή, καθώς όσες φορές δεν άκουσα την εσωτερική μου καθοδήγηση έκανα λάθη που μετά τα πλήρωσα ακριβά.

Και με αφορμή ένα γεγονός που έχει να κάνει με μια γιατρό που εμπιστεύτηκα, 

χωρίς να λάβω υπόψη μου τα ενορατικά και σωματικά σημάδια που μου λέγαν να φύγω μακρυά.

Τελικά η εσωτερική μου φωνή επικράτησε κι έφυγα από την καταστροφική της ''θεραπεία'', επιβεβαιώνοντας μέσα μου αυτό που ήδη ήξερα:

Να κάνω παύση, και να αφουγκράζομαι τον εαυτό μου.

Χωρίς παύση και σιωπή δεν γίνεται τίποτα.

Να εμπιστεύομαι το Σώμα μου και την Διαίσθηση μου,

και όχι τις σειρήνες των Άλλων.

Θυμάμαι που ένας καθηγητής μου μας έλεγε:

''Δύο πράγματα λένε την Αλήθεια. Το Σώμα και το Ασυνείδητο.''

Άξονας 6ου και 12ου Οίκου δηλαδή. Παρθένος - Ιχθύς.

Τώρα αυτή η Ιχθυακή Περίοδος φτάνει στο Τέλος της.

Το μήνυμα της είναι σαφέστατο.

Ξεμπερδέψτε με ό,τι ψεύτικο, σαθρό και απατηλό.

Πετάξτε το κομφούζιο έξω από τη ζωή σας.

Μάθετε να ερμηνεύεται την μικρή φωνούλα που ακούτε μέσα σας.

Αυτή η φωνούλα λέει πάντα την Αλήθεια και είναι πάντα 

ψιθυριστή και χαμηλή (ακόμα κι αν την σκεπάζουν οι άγριες πομπώδεις 

φωνές του νοητικού ή του κατώτερου συναισθηματικού)

Ακούστε το Σώμα σας.

Οι ισορροπίες έχουν ήδη αλλάξει.

Κάθε τι απατηλό θα γκρεμίζεται από δω και πέρα σαν χάρτινος πύργος.

Όπως ο Πύργος της Βαβέλ.

Ό,τι δεν είναι αληθινό και ξεκάθαρο, θα σωριαστεί απ'τα θεμέλια του.

Καμιά ψεύτικη προσδοκία δεν θα μπορεί να σταθεί.

Ουτοπικοί έρωτες, ψευδοσυναισθήματα, 

σχέσεις που έχουν έντονο το στοιχείο της θυσίας, 

θα χαθούν όπως χάνονται οι ζωγραφιές πάνω στην άμμο που τις παίρνει το κύμα.

Η Εαρινή Ισημερία μπαίνει αύριο σαν Άρμα, 

δυναμικά με το αίτημα της Αλήθειας.

Ακόμα κι αν σ' αυτό το ξεκίνημα χρειάζεται να βάλεις πανοπλία,

περισσότερο από κάθε άλλη φορά θα χρειαστεί να ξέρεις

ποιός είναι ο στόχος σου και να καλπάσεις προς αυτόν.

Χωρίς κανένα φόβο και δισταγμό.

Σαν τον Άρη - κυβερνήτη αυτής της Εποχής του Κριού -

εσύ οδηγείς τα άλογα σου.

Και κάτι ακόμα.

Ο Αυτοκράτορας αυτή την Εποχή καταρρέει.

Κοίτα εσύ να δεις που θέλεις να πας.

Με πίστη στον Εαυτό σου.

Και με τη σκέψη πως σημασία δεν έχει η Νίκη.

Αλλά η Αλήθεια.

αριάνα παπακώστα