11. 3. 2015
Ό Άρης ανοίγει τις Πύλες των Θεών*
Άρης ~
Πλούτωνας ~
Ουρανός ~
Δίας ~
Ο
Πρίγκιπας είναι Εδώ*
Ο
Άρης είναι Εδώ*
Όλη η Αρσενική Ενέργεια
του Σύμπαντος είναι Εδώ*
Όλη η Σοφία
η Δύναμη
η Δράση
και το Φως
είναι Εδώ*
Και
Προκαλεί τους Θεούς*
Και
Προκαλεί τους Ανθρώπους*
Και
Προκαλεί την Ιστορία σου
έτσι
όπως την ήξερες μέχρι Τώρα*
Σε
Προκαλεί*
Όχι!
Είναι Αμαρτία να Συνεχίσεις την Ψευδαίσθηση*
Αυτό
που ήδη έζησες χρόνια πριν
αιώνες
πριν
και
που το μόνο που έκανε ήταν να σε βουλιάζει
σε
μια αμφίβολη νεκρική αναπαράσταση ύπαρξης*
Ο
Άρης είναι Εδώ*
Πήρε
το Σπαθί Του,
την Ασπίδα Του, την Περικεφαλαία Του*
Άνοιξε
μια Τρύπα βαθιά στην Γη
κι
έβγαλε μια Κραυγή*
Έβγαλε
μια Κραυγή προς τον Πλούτωνα*
Κι
ο Πλούτωνας άφησε τα Δώματα Του
κι
ανέβηκε στην Επιφάνεια της Γης
να Φέρει Νέμεση*
Σάλπιγγες
και Νεκύων Άσματα
τράνταζαν
τα Έγκατα απ' άκρη σ' άκρη*
Ο
Άρχοντας του Κόσμου
Του
Βάθρου της Γης ο Βασιλιάς
άνοιξε
τις Πύλες για να μπορεί η Κόρη της Νύχτας
να
αποδώσει την Θεία Δίκη*
Κρατήρες
Ηφαιστείων Ξέρναγαν Φωτιά
και
στης Φωτιάς τα Χέρια
άφηναν
οι Γενναίοι την Παλιά Ζωή τους*
Και
απ' της Φωτιάς τις Πύρινες Ματιές
έτρεχαν
οι λιπόψυχοι
να σώσουν το τομάρι μιας ζωής
που
δεν είχε ποτέ δηλωθεί*
Δύναμη
Υπεράνθρωπη απλώθηκε*
Αιθερικά
Σπαθιά χαρίστηκαν σε Κείνους
που
η Καρδιά τους
φτιάχτηκε από Φωτιά και Μέταλλο*
Πάγο
κι Ασήμι* Λάβα και Χρυσό*
Ο
Άρης σήκωσε το Ξίφος Του στον Ουρανό*
Με
μια Κραυγή τα Τάγματα του Αέρα
όλα
μαζεύτηκαν κοντά Του*
Στρατιές
Ολόκληρες Ουράνιων Αρμάτων
έρχονταν
στην Γη
με
πέπλα τους τα Σύννεφα
να
φέρουν στους Ανθρώπους
του Αιθέρα την Ελευθερία*
Κι
ο Άρης με τον Ουρανό
κατέβαζαν
του Σύμπαντος τα Λέιζερ
και
μια Επέμβαση αρχίσαν*
Το
Φως το Ανέσπερο
και
τ' Αρειανά Σπαθιά
έκοβαν
τους Δεσμούς τους Γόρδιους
μες
τα Κεφάλια των Ανθρώπων*
Και
Κάθαρση Φέρναν Παντού
οι
Άγγελοι τ' Ουρανού με τα Σπαθιά*
Και
όταν ο Άρης γύρισε το Ξανθό Κεφάλι του
να
δει ο Πατέρας του που ήταν
την
Τελευταία Λέξη για να πει
στων
Θνητών αυτήν την Ετυμηγορία,
ακούστηκε
από Μακρυά
ο
Παντοσείστης Δίας να έρχεται
με
τους Αετούς Του αντάμα*
Κεραυνοί
άστραψαν στον Ουρανό
και
ο Αιθέρας έγινε Πορφυρός σαν το Αίμα
και
Σείστηκε ο Άδης στα Έγκατα της Γαίας
από
την Φωνή του Δία*
Και η Ζωή όπως την Ξέραν οι Άνθρωποι
άλλαξε*
Και ο Άρης έφερε τους Κόκκινους Στρατιώτες Του
την
Κόκκινη Πύλη να Φρουρούν*
την
Πύλη της Ενσάρκωσης
την
Ματωμένη
από
τους Οργισμένους Νόμους του Θνητού*
Και ο Πρίγκιπας πέταξε κάτω την Ασπίδα Του
Πέταξε
το Σπαθί Του
Μόνο την Περικεφαλαία κράτησε
και
στον Πατέρα φώναξε σπαρακτικά*
''
Το Πνεύμα Ζευ
Το
Πνεύμα το Ζωοποιόν
Να
φέρεις στους Ανθρώπους*
Την Νίκη του Πνεύματος Πατέρα*
Και
την Ειρήνη Πατέρα*
Την
Ειρήνη*
Θάρρος
για Ειρήνη Δώσε Πατέρα*
Θάρρος
για την Ειρήνη''
Με Αγάπη,
Αριάνα Παπακώστα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου