Πανσέληνος ~ Έκλειψη Σελήνης* Τίμα τα Συναισθήματα σου*

 14. 9. 2016

( Πανσέληνος ~ Έκλειψη Σελήνης*

Άρης ~ Χείρωνας ~ Ουρανός*

16 Σεπτεμβρίου)

*

Τα απωθημένα και οι παράνοιες ξεκινάνε

όταν δεν θέλεις να έχεις επαφή

με τα αρνητικά σου συναισθήματα*

Τα έχεις, είναι εκεί,

αλλά εσύ τα αποκαλείς

κατώτερη φύση και δεν τα πλησιάζεις*

Αυτά είναι εκεί, 

αλλά εσύ είσαι πολύ ''πνευματικός''

πολύ ''άγιος'', πολύ ''φωτεινός'', 

για να τους δώσεις σημασία*

Για να τους επιτρέψεις να πάρουν χώρο

και να τα αγκαλιάσεις

ώστε να πάψουν να σε ελέγχουν*

Γιατί σε ελέγχουν, αυτό είναι σίγουρο*

Κι όσο πιο πολύ τους λές πως δεν υπάρχουν

τόσο πιο πολύ σε ελέγχουν,

γιατί είναι εκεί*

Εσύ δεν είσαι*

Ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν

να σε ελέγχουν, είναι να

αποδεχτείς ότι τα έχεις

χωρίς να τα κατακρίνεις*

Για να υπάρχουν

κάποιον λόγο έχουν*

Γιατί όταν δεν τα θέλεις

αυτά βρίσκουν τον τρόπο

και ξεπηδάνε σαν δηλητήρια

από το στόμα σου, από την αύρα σου,

απ' την ματιά σου, απ'τις κινησεις σου*

Οι΄άλλοι, οι ξένοι, τα βλέπουνε

ξεκάθαρα επάνω σου,

κι ας ξοδεύεις μια ολόκληρη ζωή,

την ζωή σου, για να τα κρύψεις*

Πίστεψε με δεν κρύβονται*

Παρόλο που κάνεις τα πάντα

να τα αποδιώξεις,

αυτά είναι εκεί

και σε εκδικούνται

κάθε φορά που τους λες 

πως είναι μια ψευδαίσθηση*

Δεν είναι Ψευδαίσθηση*

Όσο Ψευδαίσθηση είσαι εσύ, 

τόσο ψευδαίσθηση είναι κι αυτά*

Όσο ψευδαίσθηση είναι τα αρνητικά

άλλο τόσο ψευδαίσθηση είναι και τα θετικά

συναισθήματα*

Και υποφέρεις γιατί δεν θέλεις να νιώθεις έτσι

γιατί είσαι άνθρωπος του Φωτός

και οι άνθρωποι του Φωτός δεν μισούν,

δεν ζηλεύουν, δεν βρίζουν, δεν φοβούνται,

δεν είναι τσιγγούνηδες, 

δεν κάνουν κατάχρηση εξουσίας,

δεν απιστούν,

δεν παρατάνε τις γκόμενες τους,

δεν θυμώνουν, δεν πανε στην τουαλέτα,

δεν εκσπερματώνουν, δεν κατουράνε*

Κι έτσι από ένας Ολόκληρος

μετατρέπεσαι σε Δύο Μισά*

Στον Καλό ~ Φωτισμένο

και στον Κακό~ Σκοτεινιασμένο*

Από μια Αδιαίρετη Φύση που είσαι

γίνεσαι Δύο : Η Ανώτερη και η Κατώτερη*

Κι αυτός είναι ο Πρώτος Διχασμός*

Το Πρώτο Σχίσμα*

Η Πρώτη Διαίρεση*

Το Ένα γίνεται Δύο*

Πασχίζεις για την Ενότητα

και Χωρίζεις τον Εαυτό σου στα Δύο*

Αποθεώνεις τον Ένα

και Σιχαίνεσαι τον Άλλον*

Και δεν ξέρεις

πως από τη στιγμή που σιχαίνεσαι

την μιά σου πλευρά,

την κατώτερη σου φύση

όπως την αποκαλείς,

στην πραγματικότητα

σιχαίνεσαι όλη σου την Ύπαρξη*

Γιατί η Ύπαρξη σου είναι Μία*

Είναι σαν να σιχαίνεται το Δέντρο

τις Ρίζες του,

κι ευγνωμονεί μόνο τον Κορμό

και τα κλαδιά του*

Χωρίζεις τον Εαυτό σου στα Δύο*

Στον Έναν επιτρέπεις να υπάρχει

και στον Άλλον όχι*

Ποιος σου είπε πως είναι Κακό

και Κατάπτυστο να Μισείς, να Ζηλεύεις, να Φοβάσαι,

να Πονάς, να Κλαις, να Υποφέρεις, να Θυμώνεις;

Όσο κάνεις τα πάντα να φιμώσεις αυτά

τα συναισθήματα,

να τα εξαφανίσεις, να κάνεις πως δεν υπάρχουν,

τόσο δεν θα υπάρχεις ούτε εσύ*

Όσο τα κλειδώνεις

και δεν θέλεις να έχεις σχέση μαζί τους,

τόσο πιο δούλος τους γίνεσαι*

Γιατί δεν τα αποδέχεσαι*

Κι αυτά γιγαντώνονται εκεί

στη σκιά που τα βάζεις με τρόμο

μην τα δουν οι άλλοι,

και καταλάβουν πως δεν είσαι ο

φωτισμένος και καλός άνθρωπος

που τόσο σφίγγεσαι να παρουσιαστείς*

Όσο δεν δέχεσαι τον Εαυτό σου

σαν μια Αδιαίρετη Μονάδα

που έχει Ρίζες, Κακά, και Σκοτάδι,

πουθενά δεν θα πας*

Σίγουρα τα βηματάκια σου

θα είναι μετρημένα

και φοβισμένα

και δεν θα φτάσουν ποτέ στον Ουρανό*

Όπως δεν θα φτάσουν ποτέ στον Ουρανό

τα κλαδιά και ο Κορμός ενός Δέντρου,

που δεν αγαπά τις Ρίζες του*

Και που απαγορεύει να του τις ποτίσουν*

Όσο δεν τιμάς τα συναισθήματα σου

όποια και να είναι αυτά,

ελευθερία από αυτά

δεν πρόκειται να δεις*

Με Αγάπη*

Αριάνα Παπακώστα*