29. 3. 2017
Κι ο Χρόνος, Τόπος Είναι*
Οι Άνθρωποι
κατοικούνε στον Χρόνο
όπως Κατοικούνε σ' έναν Τόπο*
Για άλλους είναι ο Τόπος τους,
και γι' άλλους μια Ξένη Χώρα,
που μυστικά γυρεύουνε
να την αφήσουν
κάποτε*
Κι όλο μιλούν
για περασμένα μεγαλεία
κι όλο προσμένουν
τα καλύτερα που έρχονται,
κι όλο ανάθεμα ρίχνουν
σ΄αυτό που τώρα είν' το Σπίτι τους,
και η σκέψη τους
πάντα αλλού,
σε άλλους τόπους*
Έτσι κι οι Άνθρωποι ζούνε τον Χρόνο*
Άλλοι στα δώματα του Παρελθόντος
κλείνονται,
άλλοι στις Βεράντες του Μέλλοντος
τρέχουνε να βρεθούνε,
και λίγοι,
πολλοί λίγοι
την Εστία του Σπιτιού
απολαμβάνουνε
που λέγεται Εδώ και Τώρα*
Με Αγάπη*
Αριάνα Παπακώστα*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου