Πανσέληνος στους Ιχθείς* Μην κοιτάς την Έλλειψη, κοίτα την Ευλογία*

13. 9. 2019

Πανσέληνος στους Ιχθείς*

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου

7:33 το πρωί*

Ένα Αντίο και μια Καινούργια Αρχή*

*

Η Σελήνη ~ Ιέρεια 

αγκάλιασε τον Ποσειδώνα

εκεί στην 21η Μοίρα των Ιχθύων,

η Διαίσθηση της Ανέβηκε σαν Κύμα

από τα Βάθη του Ωκεανού

κι άγγιξε τον Ουρανό*

Είναι η Ώρα να Φύγεις,

είπε στον Ερημίτη ~ Ήλιο της Παρθένου

που βάδιζε σκεπτικός απέναντι της

αγκαλιά με τον Άρη, τον Ερμή και την Αφροδίτη*

Είναι η Ώρα να φύγεις, 

είπε η Ιέρεια στον Ερημίτη, 

να επιτρέψεις στην Ψυχή σου

να νιώσει ότι κάτι που ήταν κάποτε

πολύ σημαντικό κι αγαπητό

στην Ζωή σου,

τώρα έφτασε στο τέλος του*

Είναι η Ώρα να αγγίξεις άλλα πεδία,

άλλες Ενοράσεις, άλλες Μουσικές,

άλλα Ποιήματα*

Ο Ποσειδώνας Ποιητής των Πάντων,

σε θέλει σε Ύψη Ωκεάνιας Πληρότητας,

όμως για να συμβεί αυτό, χρειάζεται

να αφήσεις πίσω, καθημερινά πράγματα,

καθημερινές συνήθειες, ίσως χρόνων,

ίσως αιώνων, να αφήσεις πίσω σκέψεις

και πρόσωπα και λόγια, 

ο Ποσειδώνας θέλει

να σε κάνει να ανακαλύψεις μια Νέα Γλώσσα,

Νέες Λέξεις να Περιγράφεις τα Σύμπαντα σου

από δω και πέρα*

Ο Ερημίτης δάκρυσε*

Κρατούσε το Φαναράκι του στο δεξί του χέρι,

και στο άλλο μια Ράβδο

που του χάρισαν ο Άρης κι η Αφροδίτη*

Θα πρέπει λοιπόν να αφήσει και τις αγάπες του;

Η Σελήνη στάθηκε για λίγο σιωπηλή*

Τράβηξε ελαφρά

το πέπλο από το Πρόσωπο Της

ώστε να το δει φευγαλέα ο Ερημίτης

και του είπε: 

Καμιά Αληθινή Αγάπη δεν μπορείς να την

αφήσεις πίσω, 

η Αγάπη δεν μένει ποτέ πίσω,

ό,τι μένει πίσω δεν είναι Αγάπη, 

μπορεί να είναι Συνήθεια, να είναι Προσκόλληση, 

να είναι Φόβος, να είναι ανάγκη για Αγάπη, 

αλλά δεν είναι Αγάπη* 

Γι΄αυτό μην φοβάσαι, πως αν φύγεις 

αν αλλάξεις θέση, 

θα χάσεις ή θα αφήσεις κάποια Αγάπη* 

Καμιά Αγάπη δεν μπορεί ποτέ να χαθεί, 

αν έχει πραγματικά υπάρξει*

*

Αυτή η Πανσέληνος 

σου λιγώνει την Καρδιά, 

την γεμίζει Νερά, 

σαν μια Κούπα 

που ξεχειλίζει, 

μνήμες, αισθήματα, συναισθήματα, 

και συνάμα 

μας πηγαίνει όλους μας 

σ' ένα Νέο Πεδίο 

όπου η ανάγκη μας 

για Ένωση με το Θεϊκό Όλον, 

είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά, 

Πανσέληνος στους Ιχθείς 

δίπλα στον Ποσειδώνα, 

Σελήνη και Ποσειδώνας μαζί, 

σε τρίγωνο με Βόρειο Δεσμό στον Καρκίνο, 

στα Νερά Αγαπημένοι μου, 

στα Νερά, 

και Νερά είναι ο Ωκεανός που ζούμε 

όλοι μας, 

ο Ωκεανός του Συλλογικού Ασυνείδητου, 

όλων των Συναισθημάτων, όλων των Σκέψεων, 

όλων των Ανθρώπων που ζουν πάνω στην Γη* 

Είμαστε όλοι μας ενωμένοι, 

είτε το ξέρουμε είτε όχι, 

όπως ενωμένα είναι τα κύματα της Θάλασσας

που δεν έχουν όρια μεταξύ τους, 

όπως ενωμένες είναι οι σταγόνες 

της Θάλασσας, 

κι αν μολυνθεί μια Θάλασσα κάπου, 

η μόλυνση θα προχωρήσει και στην άλλη, 

και στην άλλη, 

γιατί τα Νερά δεν έχουν όρια, 

είναι Ένα, 

υπάρχει ένας Υποσυνείδητος Δεσμός 

ανάμεσα μας 

κι επηρεάζει ο Άνθρωπος ο ένας τον άλλον, 

ακόμα κι αν ζει πέρα μακριά 

σε άλλη χώρα, 

είμαστε κύματα, είμαστε σταγόνες στον Ωκεανό, 

αν λερωθεί μια σταγόνα, θα λερωθεί 

ολόκληρη η Θάλασσα...

* 

Άφησες πίσω σου ένα καλοκαίρι πυρκαγιά, 

πήραν φωτιά όλα όσα είχες συνηθίσει 

να πιστεύεις πως απαρτίζουν την Ζωή σου, 

και καθώς μπαίνανε οι Πλανήτες στην Παρθένο 

άρχισαν ξεχασμένα κομματάκια του παζλ, 

φύλλα από καμένα δέντρα, 

να συνθέτουν την μεγάλη εικόνα* 

Καμένο Δάσος η Μεγάλη Εικόνα* 

Αυτό που πίστευες για σταθερό έδαφος κάτω 

από τα πόδια σου, 

αυτό που μάταια, ψευδαισθησιακά 

πίστευες ως σταθερότητα 

ώς βάση κάτω από τα πόδια σου, 

δεν μετακινήθηκε απλά, 

κάηκε, μεταστοιχειώθηκε, άλλαξε, 

πέθανε* 

Όπως θες πες το* 

Μαζί με τις Φλόγες του Αμαζόνιου 

και της Σιβηρίας κάηκε και η παλιά σου 

ιστορία, αυτή τουλάχιστον που νόμιζες 

πως ήταν η ιστορία σου* 

Η Παρθένος μετά, που αγαπά την Λεπτομέρεια, 

που αγαπά την Τάξη και την Καθαριότητα, 

σε έβαλε να Δεις, έβγαλε το Μικροσκόπιο

και σε ανάγκασε να δεις 

τα καμένα φύλλα της ζωής σου* 

Να Καθαρίσεις, να Αφαιρέσεις, 

να δεις εκείνο που δεν ήταν 

όπως φαινότανε*

 Άρης, Αφροδίτη, Ήλιος, Ερμής στην Παρθένο 

σταδιακά από τις 18 Αυγούστου μέχρι τώρα, 

δεν άφησαν τίποτα που να μην σου το 

δείξουν, ξεκάθαρα* 

Απέναντι τους ο Ποσειδώνας 

θόλωνε κάπου κάπου τα Νερά, 

θόλωνε τους Καθρέφτες, 

και ίσως έβλεπες Παραμορφωτικά 

το Πρόσωπο σου 

ή άλλα Πρόσωπα, 

κι από την άλλη ανέβαζε την Διαίσθηση σου 

στα Ύψη, 

πήρες πολλά Ποσειδώνια σημάδια 

καθώς έστεκες μετέωρος

ανάμεσα σε αυτό που νόμιζες 

πως ήταν η ανάγκη σου 

και σε αυτό που η Ψυχή σου 

έχει Σκοπό της* 

Τώρα έρχεται η Πανσέληνος αυτή, 

Σελήνη στους Ιχθείς ~ Ήλιος στην Παρθένο, 

σαν να κάνεις μια αναδρομή, 

σαν να περνάει αυτές τις μέρες 

η ζωή σου από τότε που ήσουνα μικρός 

ως τώρα, μπροστά απ΄τα μάτια σου, 

με κάποιες λεπτομέρειες ξεχασμένες, 

το παρελθόν σου, η ιστορία σου, 

οι φόβοι σου, οι εμμονές σου, 

οι λύπες σου, τα λάθη σου, 

Θεέ μου πόσα λάθη, 

ήσουν πράγματι αυτός; 

ήσουν εσύ;

πως ήσουν και πως είσαι 

και πως θα γίνεις, 

κομμάτια του παζλ που σου θυμίζουν 

πως ήσουν, 

κάθε φορά που κάτι έντονο υπάρχει 

ανάμεσα στην Παρθένο και στους Ιχθείς,

έρχεται αυτή η Ώρα 

που η Ψυχή σου βλέπει 

τι έχει πράξει και στο Υλικό Επίπεδο, 

ήσουν Καλός;

θυσιάστηκες; 

θυσίασες; 

αγάπησες;

πρόδωσες;

δραπέτευσες;

εργάστηκες;

Είναι κάτι βαθειά Πνευματικό 

αυτό που συμβαίνει σε αυτήν την Πανσέληνο, 

οι Ιχθείς είναι η Ψυχή και η Θυσία και η Σωτηρία 

και η Λύτρωση 

και η Παρθένος είναι η Σοδειά 

η Συγκομιδή, το Έργο σου, 

το απότελεσμα του Έργου σου, 

οι Ιχθείς είναι ο Θεός 

η Παρθένος είναι ο Άνθρωπος, 

έρχεται σε αυτήν την Πανσέληνο 

ο Θεός και σε Λυτρώνει, 

αυτός ο Θεός ~ ο Πραγματικός Θεός της Αγάπης, 

και σε Λυτρώνει, 

αφήνεις πίσω τον εαυτό σου που κάηκε, 

και παραδίδεσαι στα Νερά, 

σε ένα Τεράστιο Ιερό Δισκοπότηρο, 

σε μια Κούπα, 

για να τα Έχεις Όλα 

πρέπει να είσαι έτοιμος 

να τα Αφήσεις Όλα, 

γιατί ο Ποσειδώνας 

είναι ο Θεός του Όλου και του Κανένα, 

είναι το Άυλο, το Πέρα από την Ύλη, 

το Αγέννητο και το Απέθαντο, 

το Αιώνιο και το Άφθαρτο, 

και τώρα σαν τον Ερημίτη 

( κάρτα Ταρώ που αντιστοιχεί 

στην Παρθένο)

είναι η Ώρα σου

να πορευτείς στο Αχνό 

Φως της Εσωτερικής σου Σελήνης, 

να αφεθείς στην Διαίσθηση που έρχεται 

και να Παραδοθείς στο Δεκτικό σου 

Θηλυκό Κομμάτι, 

να ακολουθήσεις την Ροή, 

να μην αντισταθείς στο Κάλεσμα

της Καινούργιας Ζωής 

που επιβάλει να αφήσεις την Παλιά,

να αφήσεις, επιτρέψεις 

στον Εαυτό σου 

να Ξαναγράψει την Ιστορία του

ώστε να Οδηγηθεί εκεί 

που η Ψυχή του επιθυμεί, 

και να Αποκτήσει την Αληθινή Συγκομιδή του*

*

Η Ιέρεια Σελήνη 

στεκόταν Όρθια 

μπροστά στο Ιερό του Ποσειδώνα, 

ανάμεσα σε Ουρανό και Θάλασσα,

στα Δεξιά της Ψηλά πάνω 

φαινόταν ο Όλυμπος 

κι ο Δίας που καθόταν Μεγαλόπρεπος

στην 16η Μοίρα του Τοξότη

την στιγμή που αποχαιρετούσε 

τον Ερημίτη* 

Μην ξεχνάς, του είπε η Σελήνη,

πως μετά από αυτό σου το ταξίδι, 

έρχεται μεγάλη Αφθονία, 

αρκεί να ξέρεις τον Σκοπό, 

και να μην Εστιάζεις σε αυτό 

που πήγε λάθος*

Μπορεί να νιώθεις μόνος 

αλλά έχεις Αόρατους Σοφούς Οδηγούς* 

Μην κοιτάς την Έλλειψη, 

κοίτα την Ευλογία, 

βήμα βήμα 

σιγά σιγά

μαζί με τον Φόβο σου

και την Απάρνηση σου

και Εστιασμένος στο Εσωτερικό σου 

Φως, 

στην Εσωτερική σου Φωνή, 

στον Εσωτερικό σου Οδηγό* 

Μπορεί να νομίζεις 

πως εκεί που πας είναι το Άγνωστο, 

αλλά είναι το Πραγματικό σου Σπίτι* 

Θα το θυμηθείς στον Δρόμο* 

Ο Ερημίτης πήρε μαζί του τις Ευλογίες Της, 

και Άρχισε το Ταξίδι του* 

* 

Καλή Ευλογημένη Πανσέληνο 

Αγαπημένοι μου* 

Με Αγάπη* 

Αριάνα Παπακώστα*