Τα Γενέθλια της Γιαγιάς μου της Χρυσώς*

7. 2. 2016

Τα Γενέθλια της Γιαγιάκας μου*

Η Γιαγιά μου η Χρυσώ*

Η Τριανταφυλλένια μου*

Έμοιαζε με Τριαντάφυλλο

και Ροδάκινο μαζί*

Την Φώναζα ''Τριανταφυλλένια''.

Από το τραγούδι ''Είσαι μικρή και τριανταφυλλένια''.

Και από τον κήπο της με τα τριαντάφυλλα*

Θα γιορτάζαμε μαζί τα Γενέθλια της σήμερα 

7 Φεβρουαρίου,

αν η Χρυσή Ψυχή της δεν αποφάσιζε να φύγει πέρσι

τον ίδιο μήνα*

Για μένα ήταν η Αδελφή Ψυχή*

Η Δασκάλα μου*

Εκείνη που με μεγάλωσε στα παιδικά μου χρόνια,

με Άπειρη Αγάπη και Αποδοχή*

Όπως είχε Άπειρη Αγάπη και Αποδοχή 

για όλον τον Κόσμο*

Δεν την άκουσα ποτέ να γκρινιάξει,

να πει πως δεν είναι καλά,

δεν την άκουσα πότε να παραπονεθεί για το παραμικρό*

Πάντα Χαμογελαστή, πάντα Κεφάτη,

πάντα με έναν Καλό Λόγο*

Ποτέ δεν την άκουσα να μιλά αρνητικά για κανέναν*

Ποτέ δεν έκρινε*

''Γιατί να πω το κακό;'' έλεγε...

''Αφού μπορώ να πω το καλό, το καλό θα πω''.

Μ' έπαιρνε μαζί της σε ένα μικρό εκκλησάκι κάθε Σάββατο,

κι ανάβαμε το κερί και κάναμε την Προσευχή μας*

Πίστευε στον Θεό, χωρίς να είναι Θρήσκα*

Έκανε κάθε βράδυ την Προσευχή της πριν κοιμηθεί*

Άλλες φορές ψιθυριστά, άλλες πιο δυνατά, 

άλλες από μέσα της*

Μιλούσε όπως εκείνη γνώριζε, με τον Θεό*

Με τον δικό της τρόπο*

Και είμαι σίγουρη 

πως δεν του ζητούσε τίποτα για τον Εαυτό της*

Λάτρευε τα φυτά και τον κήπο της*

Ήσυχη, Γλυκομίλητη, Υπομονετική, 

Απαλή, Μικροκαμωμένη,

η Απόλυτη Θηλυκή Έκφραση,

Ελαφριά σαν το Αεράκι, 

έτοιμη να πει πάντα ένα αστείο,

να συμμετάσχει σε συζητήσεις όπου σαν μικρό κοριτσάκι

κέρδιζε πάντα την προσοχή, γιατί όλοι την αγαπούσαν*

Όσοι την γνώριζαν την λάτρευαν*

Όλο το χωριό στο οποίο ζούσε μόνο καλά έχει να πει

για αυτήν*

Γιατί ήταν ολόκληρη μια Αγάπη για Όλους*

Καθόσουν δίπλα της και ηρεμούσες

και γαλήνευες

γιατί ήταν η Ίδια μια Απόλυτη Αποδοχή*

Σε αποδεχόταν γι' αυτό που είσαι*

Ό,τι κι αν είσαι*

Η Ενέργεια που εξέπεμπε ήταν ενέργεια Αποδοχής.

Δεν χρειαζόταν να σου το πει.

Η Ίδια της η Δόνηση ήταν που αποδεχόταν

την Ύπαρξη σου,

γιατί έβλεπε στον Κάθε Άνθρωπο το Καλύτερο του,

Έβλεπε το Φως του* Γιατί η ίδια ήταν Φως*

Και σαν Φως μόνο αυτό μπορούσε να Δεί*

Με μεγάλωσε λέγοντας μου Παραμύθια*

Πολλά παραμύθια*

Ήταν γεννημένη Αφηγητής κι Ηθοποιός και Διδάσκαλος*

Της άρεσαν πολύ τα βιβλία και τα γράμματα*

Διάβαζε τα Πάντα*

Λάτρευε τον Σωκράτη και τις ιστορίες γι΄αυτόν*

Ήξερε όλες τις παροιμίες, αλλά έφτιαχνε και δικές της

κατά την περίσταση*

Για όλα είχε μια παροιμία, κι ένα ποίημα να πει*

Όταν ήταν μικρή, ήθελε να γίνει Δασκάλα,

αλλά η γονείς της δεν είχαν τα χρήματα

να την στείλουν στην πόλη

να σπουδάσει*

Έτσι διάβαζε μόνη της ό,τι έβρισκε*

Τα Χέρια της ήταν Θαυματουργά*

Χέρια που Μεταμόρφωναν ό,τι άγγιζαν,

που και το πιο μικρό κομματάκι κορδέλας

ή χαρτιού, μπορούσαν να το μετατρέψουν

σε έργο τέχνης*

Ό,τι άγγιζε το μεταμόρφωνε σε κάτι σπουδαίο

και μεγάλο

και το μυστικό της γι' αυτό ήταν πως όλα

τα έβλεπε Σπουδαία και Μεγάλα,

όλα τα Θαύμαζε,

και ακόμα και στο πιο ταπεινό ή ευτελές αντικείμενο

που κάποιος άλλος θα το πετούσε,

όπως για παράδειγμα ένα παλιό χάρτινο κουτί,

εκείνη έβλεπε μια Μαγεία και μια Εν Δυνάμει Εξέλιξη

και το έπαιρνε, το ζωγράφιζε

και το επαναδημιουργούσε με τέτοιο τρόπο

που γινόταν κομψοτέχνημα*

Ζωγράφιζε πάνω σε Υφάσματα και Τσεβρέδες

και Κεντήματα*

Πρώτα Ζωγράφιζε τις Εικόνες

που έφτιαχνε η Φαντασία της

και μετά τις Κεντούσε ή τις Έπλεκε με το Τσιγγελάκι της*

Που στα Χέρια της γινόταν Αγγελάκι*

Και έφτιαχνε με το Βελονάκι της Ήλιους

Φεγγάρια Πουλιά Λουλούδια Αγγέλους

κι εγώ κοίταζα αυτά τα Χέρια να Φτιάχνουν Σύμπαντα

και έφτιαχνα κι εγώ τις δικές μου ιστορίες*

Χάρη σε Εκείνη*

Ο Παππούς μου της Φώναζε*

''Έ Χρυσώ πάλι με το βελονάκι είσαι;

Παράτα τα, τι τα θες τόσα που φτιάχνεις

θα τα χαλάσεις τα μάτια σου,

κουράζεσαι.''

Εκείνη όμως συνέχιζε απτόητη.

Και τα μοίραζε αυτά που έφτιαχνε.

Τα έκανε δώρα παντού.

Πολλοί της ζητούσαν να τα αγοράσουν.

Εκείνη όμως δεν τα πουλούσε*

''Είναι ανεκτίμητης αξίας'' έλεγε...

''Δεν Πουλιούνται...

Πόσα να χρεώσω την Ψυχή μου;

Προτιμώ να στα χαρίσω.''

Και τα χάριζε.

Η Γιαγιάκα μου*

Η Τριανταφυλλένια μου*

Την έλεγα έτσι γιατί έμοιαζε με Τριαντάφυλλο*

Με Τριαντάφυλλο και Ροδάκινο μαζί*

Το Δέρμα της ήταν κατάλευκο*

Της Άρεσε να βάφει τα μαλλιά της κατάμαυρα*

Όταν μεγάλωσε πολύ τα άφηνε Λευκά*

Και ήταν αυτό το πάλλευκο χρώμα των μαλλιών της

μαζί με το Λευκό και ροδακινί του Προσώπου της

που την έκανε να λάμπει σαν Ήλιος*

Από Σοφία και Γλυκύτητα*

Kαι Καλοσύνη*

Δεν θα σου λεγε ποτέ κάτι που θα σε στεναχωρούσε*

Δεν την θυμάμαι ποτέ

να ύψωσε τον τόνο της φωνής της για το οτιδήποτε*

Η Αδελφή Ψυχή μου*

Η Τριανταφυλλένια μου*

Ο Άγγελος μου*

Η Πνευματική μου Αδελφή*

Η Χρυσώ μου*

Χρυσώ*

Το Όνομα της*

''Χρύσω σε είπαν και Μάλαμα είσαι''.... 


της έλεγε η Πεθερά της,

με την όποια έζησαν χρόνια μαζί*

Τότε η Νύφες έμεναν μαζί με τις Πεθερές κατά το έθιμο*

Χρυσώ*

Το μόνο Όνομα που θα μπορούσε να έχει*

Φτιαγμένη από Χρυσάφι*

Γεννημένη για να φτιάχνει Χρυσάφι*

Με το Πνεύμα της πάντα στραμμένο στο Μέλλον*

Η γλυκιά Υδροχο'ί'να μου*

Που αγαπούσε την Αστρολογία

και που της άρεσε να της λέω τα Ταρώ*

Που διάβαζε Ομραάμ Μικαέλ Άιβανχοφ

και που αγάπησε τον Δάσκαλο μου κι έγινε

μαθήτρια του*

Που ολοκλήρωσε τον κύκλο της Ζωής της Φωτισμένη*

Η Γιαγιάκα Μου στο Φως*

Αιώνια και Αέναα*

Και στην Αγάπη*

Πάντα στην Αγάπη*

Μαζί με τους Αγγέλους 

και τους Δασκάλους του Σύμπαντος*

Και τον Κήπο της με τα Τριαντάφυλλα*

Όχι αυτόν που έχει εδώ στην Γη*

Εκείνο τον άλλον Κήπο λέω*

Τον Κήπο της Ψυχής Της*

Αυτόν που ανέβασε από πέρσι στους Ουρανούς*

Και στο Φως*

Τώρα οι Άγγελοι

και τα Χερουβίμ χορεύουν

με την Μουσική της Ψυχής Της*

Κι εγώ Ευγνωμονώ*

Που είχα την ευλογία και αξιώθηκα

σε αυτήν μου την ενσάρκωση

να συνδεθώ με ένα τέτοιο Όν,

με δεσμούς Αίματος, Ψυχικούς και Πνευματικούς*

Σήμερα της εύχομαι Χρόνια Πολλά εκεί στη Γη του Ήλιου

που είμαι σίγουρη πως βρίσκεται*

Μ' αυτό το μικρό γράμμα*

Που το μοιράζομαι μαζί σας*

Για να Πολλαπλασιαστεί η Αγάπη και το Φως

στο Μυριαπλάσιο*

Χρόνια Πολλά Τριανταφυλλένια μου*

Χρόνια Χρυσά*

Εκεί στο Φως που Είσαι*

Με Αγάπη*

Η Αριάνα Σου*