Αντίο Αγαπημένε Ιανουάριε* Σ' Ευχαριστώ για Όλα!

31. 1. 2020

Τελευταία Μέρα του Ιανουαρίου,

τελευταία μέρα

μιας πολύ Μεγάλης Πύλης,

τόσο Μεγάλη που δεν το φανταζόμαστε,

και που μόνο αργότερα

μετά από Καιρό,

θα καταλάβουμε πραγματικά*

Ο Ιανουάριος ήταν~ είναι ~ ο Πρόλογος

στο Έργο του 2020

η Περίληψη, η Κεντρική Ιδέα

που θα εξελιχθεί στις επόμενες Πράξεις*

Ο Ιανουάριος που τ' όνομα του

εμπεριέχει το Άνω του Ουρανού

και το Άρμα του Άρη

είναι ο Μήνας

που μας βάζει κάθε φορά

να Πολεμήσουμε για το '' Άνω'' μας,

για τον Ουρανό μας,

για τον Χρόνο μας Εδώ αλλά και Άνω,

γιατί το Εδώ

και το Άνω

στην Πραγματικότητα είναι Ένα*

Ο Ιανουάριος,

Παιδί του Κρόνου

και τ' Ουρανού,

όπως ακριβώς Εμείς

Παιδιά Θνητά κι Απέραντα

ενός Ουρανού που μας Άφησε στην Γη

κι ενός Κρόνου που μας Διδάσκει

την Σοφία, μια Σοφία δύσκολη

ανάμεσα στα Δρεπάνια, στην Κρίση,

και στην Αντίδραση που φέρει

η Ψυχή μας μόλις αποκτήσει

το ρούχο της Ενσάρκωσης*

Ας είναι*

Αυτός ο Μετρημένος Βασιλιάς,

ο Κρόνος, είναι πάντα Εδώ, Παρόν,

να μας θυμίζει πως ο Χρόνος μας

δεν είναι Αιώνιος*

Θα μπορούσε, κάποτε ίσως,

τα πολύ αρχαία χρόνια,

να ζούσαμε και Χίλια Χρόνια,

ίσως κάποτε ο Χρόνος εδώ στην Γη

να ήταν απέραντος για μας*

Όμως τώρα δεν είναι*

Κι έχει Σημασία να του Δώσουμε Σημασία*

Εμείς*

Εδώ*

Παιδιά του Μετρημένου Χρόνου,

και του Ουρανού να μας θωρεί από Πάνω*

Έτσι βρεθήκαμε εμείς οι Άνθρωποι εδώ,

από έναν Κρόνο που μάτωσε τον Ουρανό*

Κάποιοι γινήκαμε Ερινύες, κάποιοι Γίγαντες,

κάποιοι Νύμφες, και κάποιοι Αφροδίτες*

Και έτσι πορευόμαστε κι αλλάζουμε τους ρόλους

κάθε φορά, αν μπορούμε ή αν το σχέδιο τα θέλει

έτσι*

Όμως σήμερα αποχαιρετάμε τον Ιανουάριο,

αυτόν τον Μέγα Μήνα τον Αρχιερέα*

Που μας έκανε πιο Κρόνιους και πιο Σοφούς*

Δώσε Σημασία στον Χρόνο σου και στον Ουρανό σου*

Δώσε σημασία στο Έργο που Παίζεις,

στις Πράξεις του Έργου αυτού*

Και μην ζεις σαν να είσαι Αιώνιος*

Είσαι Παιδί του Μετρημένου Βασιλιά*

Δεν Έχεις Χρόνο*

Με πολύ Αγάπη κι Ευγνωμοσύνη*

Αριάνα Παπακώστα*