Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

ΑΡΗΣ ΣΤΟΥΣ ΙΧΘΥΣ (3) Αυτός που ζει με το Σπαθί, απ' το Σπαθί θα αφανιστεί




ΑΡΗΣ στους ΙΧΘΥΣ (3)

Αυτός που ζει με το Σπαθί, από το Σπαθί θα αφανιστεί

Άρης = Όπλα, Στρατός, Αστυνομία, Αντάρτες, Μαχητές, Όσοι Χειρίζονται Αιχμηρά Αντικείμενα, Φωτιά, Πυρ, Κεφάλι, Φανερό, Δράση, Παρόρμηση, Βία, Αρχέγονα Ένστικτα, Εγωισμός, Επίθεση, Αίμα, Πληγές, Μάχη, Πόλεμος, Μυϊκό Σύστημα, Θάρρος, Θράσος, Νεανικότητα, Δημιουργία, Καταστροφή, Αλαζονεία, Σοκ, Πτώση, Αρχηγία, Ανυπακοή, Πρόκληση, Απερισκεψία, Θυμός, Οργή, Αγώνας, Δύναμη, Τραύματα, Οδύνη, Ξαφνικές Αποκαλύψεις, Γκρέμισμα, Ορμή, Πρόκληση,  Αρσενική Αρχή, Σώμα, Άτομο.

Ιχθύς = Όνειρο, Ψευδαίσθηση, Παραίσθηση, Φαντασία, Αυταπάτη, Κατάργηση Ορίων, Χάσιμο, Φυγή, Τρέλα, Φυλακές, Ιδρύματα, Ασυνείδητο, Νοσοκομεία, Πόδια, Φόβος, Διάλυση Υλικών Δεσμών, Υπόγειο, Ύπνος, Εθελοτυφλία, Αγάπη, Συμπόνια, Εξαπάτηση, Έκσταση, Έμπνευση, Ποίηση, Συγχώρεση, Ναρκωτικά, Σκληρότητα λόγω Υπερβολικής Ευαισθησίας, Παρανομία, Υπόκοσμος, Υπόγεια Δράση, Απόκοσμο, Θύτης και Θύμα, Φωτογραφία, Τέχνη, Ουτοπία, Δεκτικότητα, Παθητικότητα, Θηλυκή Αρχή, Ψυχή, Πλήθος.


Το θέμα των ''παιδιών'' που έκαναν την Ένοπλη Ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης.
Η αστυνομία που τους συνέλαβε.
Τα τραύματα στο πρόσωπο τους.
Οι δηλώσεις τους πως είναι πολιτικοί αγωνιστές.
Οι μανάδες αυτών των ''παιδιών''.
Οι ρετουσαρισμένες φωτογραφίες τους.
Η κοινή γνώμη.
Οι χιλιάδες δηλώσεις όλων προς όλους.
Ο όμηρος.

Και ο Άρης στους Ιχθύς.

Κάτι είναι σάπιο στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας, έλεγε ο Άμλετ, καθώς συγχρόνως έδινε εντολή στο μυαλό του: ''Μυαλό μου στάσου Ορθό''.

Τι γίνεται και το Μυαλό μας αναποδογυρίζει?
Τι δεν βλέπουμε?

Πως περιμένει κάποιος ότι θα μπει μες τη φωτιά και στα όπλα χωρίς αυτή η φωτιά να τον αγγίξει?
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να δούμε πως η Ένοπλη Βία είτε προέρχεται από τη μεριά της εξουσίας είτε από αυτούς που την αντιμάχονται είναι το ίδιο πράγμα?
Ποιος δεν γνωρίζει ότι η Ιστορία η ίδια απέδειξε πως αυτοί που επαναστάτησαν με βία, όπλα, οργή και μίσος, γίναν χειρότεροι από αυτούς που κάποτε πολέμησαν?

Ποιοι και γιατί δεν μπορούν να δουν ότι ο Φαύλος κύκλος της Βίας δεν οδηγεί πουθενά?

Τώρα οι χειρότεροι Φόβοι μιας γενικευμένης Παράνοιας είναι εδώ μπροστά μας.
Το ασυνείδητο του καθενός κάνει πάρτι, και όλοι κάνουν τις προβολές τους νιώθοντας ότι υπερασπίζονται το δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μα από τη στιγμή που κάποιος παίρνει το όπλο, εκείνη ακριβώς τη στιγμή παύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παύει να λειτουργεί αυτοστιγμεί η ανθρώπινη διάσταση, κι έχει κατέβει σε άλλα πεδία που έχουν να κάνουν με το σκοτεινό, με το ζωώδες, με το κατώτερο, με το σαρκοφάγο.
Για ποια ανθρώπινα δικαιώματα μιλάμε, τη στιγμή που όταν κάποιος αποφασίζει ότι θα βάλει βόμβα ή θα κάνει ένοπλη ληστεία είναι σχεδόν σίγουρος ότι μπορεί να υπάρξουν και θύματα? να χαθούν ανθρώπινες ζωές.

Και γιατί αυτός ο κάποιος, ο οποίος στην προσπάθεια του να εκτονώσει όλη την οργή, την βία, την αρρώστια, που έχει κληρονομήσει από το σύστημα και από την οικογένεια του, την μεταμφιέζει σε πολιτικό αγώνα, κλέβει, χτυπάει, κρατάει όπλα, επιτίθεται, και έχει την απαίτηση από τους άλλους να του φερθούν ευγενικά, με στοργή, ευαισθησία, αγάπη?

Πως κάποιος μπορεί να φαντάζεται ότι δίνοντας βία και μίσος θα πάρει αγάπη?

Και το ΠΑΡΑΝΟΙΚΟΤΕΡΟ όλων, είναι πως έχει αυτή την απαίτηση, από τον εχθρό του, από αυτόν που υποτίθεται ότι πολεμάει, για να κάνει τον κόσμο καλύτερο.
Έχει την απαίτηση, να κλέψει, να χτυπήσει κόσμο, όμως όταν τον συλλάβουν τα εκτελεστικά όργανα της εξουσίας, περιμένει ότι αυτό θα γίνει με όλο το σαβουάρ βιβρ που απαιτεί η περίσταση:
''Καλά μου παιδιά περάστε στο καθιστικό, σερβίρουμε ζεστή σοκολάτα και τσάι. Να μας υποσχεθείτε όμως πως δε θα το ξανακάνετε!''

Υπέροχα! Αυτό θα ήταν και το ιδανικό, με την έννοια ότι σε μια ιδεατή Πολιτεία που θα βασίζεται στους νόμους της Αγάπης, ένα τέτοιο περιστατικό θα αντιμετωπιζόταν ανάλογα.

'Όμως στον παράλογο κόσμο της Βίας που ζούμε αιώνες τώρα, και που ΕΜΕΙΣ συντηρούμε και αναπαράγουμε, η μόνη απάντηση είναι να αλλάξουμε τα σαθρά θεμέλια της ψυχής μας, ξεκινώντας από μας. Να σταματήσουμε ΕΔΩ και ΤΩΡΑ να παράγουμε βία με τη σκέψη μας, τα συναισθήματα μας, τις πράξεις μας. Να σταματήσουμε να αποδεχόμαστε τη βία από όπου κι αν προέρχεται. Η βία είναι βία. Δεν υπάρχει βία με καλό σκοπό. Δεν υπάρχει καλή και κακή βία.

Όσοι χρησιμοποιούν όπλα και βάζουν βόμβες, δεν διαφέρουν στην έκφραση τους από τον μπάτσο που τους χτυπάει όταν τους συλλάβει.
Ο ένας κάνει καθρέφτη στον άλλον.
Ο Ένας έχει ήδη έλξει τη Βία του Άλλου με τη δική του Βία.
Απλή Φυσική. Ο Νόμος της Έλξης.
Ελκύεις αυτό που είσαι.
Καμιά διαφορά στα μάτια του Σύμπαντος Κόσμου.
Έχεις εκδηλώσει στο νοητικό και στο συναισθηματικό την πραγματικότητα σου, πολύ προτού αυτή εκδηλωθεί στο φυσικό πεδίο.

Γιατί αυταπατόμαστε? Τι πλάνη είναι αυτή που ενώ κάποιος είναι αρκετά μεγάλος για να πάρει τα όπλα, την ίδια στιγμή είναι παιδί όταν πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες των πράξεων του?
Και γιατί όλοι ξαφνικά απορούν με τη βία της αστυνομίας?
Κι αυτή τώρα την ανακάλυψαν?
Όταν συλλαμβάνανε χρήστες ναρκωτικών και τους παραμορφώνανε από το ξύλο, δεν άκουσα κανέναν να βγαίνει και να διαμαρτύρεται. Εκτός κι αν οι χρήστες ουσιών ανήκουν σε άλλη εξωανθρώπινη κατηγορία.

Είναι καλό να είμαστε ευαίσθητοι, αλλά να μην είμαστε ψευτοευαίσθητοι, να μην είμαστε δήθεν.
Όλο αυτό το ''τα καημένα τα παιδιά που τα παραμόρφωσαν οι κακοί μπάτσοι'' ας το προσέξουμε.

Ξαφνικά χωριστήκαμε στους καλούς ''επαναστάτες'' και στους κακούς μπάτσους. 
Ε όχι λοιπόν, Εμείς όλοι ανεξαιρέτως είμαστε οι μπάτσοι. Επαναστάτες, νοικοκυραίοι, φοιτητές, πνευματικοί, καλλιτέχνες, άνθρωποι των γραμμάτων, οικοδόμοι, εργάτες, Εμείς και μόνο Εμείς φτιάξαμε τον Κόσμο έτσι γιατί όλοι κουβαλάμε τη Βία μέσα μας. Και όσο δεν ξυπνάμε και διαχωριζόμαστε στους καλούς ανθρωπάκους που υποφέρουμε και στους κακούς που μας καταδιώκουν, τόσο αυτός ο Παράλογα Βίαια Κόσμος θα αναπαράγεται. Από μας.

Αποκηρύσσω οτιδήποτε έχει να κάνει με βία, και πρώτα από όλα την αποκηρύσσω από την ψυχή μου, τη σκέψη μου, τα συναισθήματα μου, και κάνω αγώνα για αυτό.
Ξέρω πολύ καλά τι θα πει βία, έχω ζήσει έχοντας την μέσα μου, και ξέρω ότι μόνο δυστυχία μπορεί να φέρει.
Ο Κόσμος μόνο μέσω της Αγάπης μπορεί να αλλάξει.
Μόνο δίνοντας Αγάπη παίρνεις ΑΓΆΠΗ
Όλα τα άλλα είναι από του πονηρού και προφάσεις εν αμαρτίαι.

Μόλις αποφασίσουμε να απέχουμε από κάθε μορφή βίας, πρώτα απ' όλα μέσα μας, ο Κόσμος μας, η Ανθρωπότητα θα μπει κατευθείαν σε άλλα πεδία.
Η μόνη πραγματική Ανάσταση κι Επανάσταση είναι η Αγάπη.

Ό,τι είμαστε αυτό Έλκουμε.
Αιώνες τώρα ζούμε σε έναν Κόσμο Βίας, και χειροκροτούμε αυτή τη Βία, την έχουμε κάνει Σημαία μας, και συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως μόνο μέσω αυτής θα σωθούμε.
Ε λοιπόν είναι λάθος, το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε ποτέ σαν άνθρωποι, και ακόμα το συνεχίζουμε.

Πότε θα καταλάβουμε πως εμείς φτιάχνουμε την Πραγματικότητα μας?
Πόσοι Ιεροί Διδάσκαλοι ακόμα να κατέβουν να μας το πουν?
Πόση δυστυχία και τρέλα θα ζούμε ακόμα?
Πότε θα καταλάβουμε πως έλκουμε αυτό ακριβώς που είμαστε?
Πότε θα καταλάβουμε πως ό,τι μας συμβαίνει είναι απόλυτα Δίκαιο?

Γιατί αυτός που ζει μέσα στη Βία και την έχει μέσα του από τη Βία θα αφανιστεί.

Κι αυτός που Ζει μεσ' την Αγάπη, από την Αγάπη θα Ανθίσει.

αριάνα παπακώστα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου